🪄 Biologiczna Oczyszczalnia Ścieków Jaką Najlepsza 2019

Proces oczyszczania ścieków w oczyszczalniach biologicznych z serii greenFLOW składa się z trzech etapów. Pierwszy etap obejmuje oczyszczanie ścieków w osadniku gnilnym. W tym etapie ze ścieków usuwane są substancje nierozpuszczalne w wodzie, etap ten często nazywany jest podczyszczaniem ścieków. W osadniku gnilnym zachodzą Przydomowa oczyszczalnia ścieków to rozwiązanie stosowane tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia do systemu kanalizacji, a nie chcemy inwestować w niewygodne i drogie w eksploatacji zbiorniki bezodpływowe- tak zwane szamba. Dostępnych jest kilka rodzajów oczyszczalni ścieków: oczyszczalnie drenażowe, oczyszczalnie biologiczne, Typ oczyszczalni ze złożem biologicznym, której konstrukcja pozwala na bezprądowy sposób oczyszczania ścieków przy bardzo wysokiej skuteczności oczyszczania. Oczyszczalnia tego typu charakteryzuje się również wysokim stopniem bezobsługowości. 3.1 Jak jest zbudowana oraz jak działa bezprądowa oczyszczalnia biologiczna Biorock? Kod: R6T8. OCZYSZCZALNIA BIOLOGICZNA ROTOSET 6 do 6 OS. TUNELE 8 SZT. Biologiczna oczyszczalnia ścieków RotoSET to nowoczesne urządzenie zapewniające wysoką skuteczność oczyszczania dzięki zastosowanej technologii złóż obrotowych. Zbiornik jest przeznaczony do gospodarstw domowych składających się z maksymalnie 6 osób. Wybierz Oczyszczalnia z osadem czynnym to koszty między 14 000 – 21 600 zł, wykorzystująca złoże biologiczne to przedział 14 000 – 24 000 zł, a oczyszczalnia hydrobotaniczna będzie kosztować w przedziale 16 000 – 22 000 zł. Propozycja hybrydowa firmy Traidenis-Pol to koszt budowy oscylujący w granicach 17 000 zł. Koszty eksploatacji. Oczyszczalnia drenażowa zbudowana jest osadnika gnilnego oraz drenażu rozsączającego. W porównaniu do oczyszczalni biologicznej charakteryzuje się zdecydowanie niższą efektywnością oczyszczania ścieków oraz brakiem możliwości otrzymania dofinansowania. Obecnie oczyszczalni drenażowej nie można montować w aglomeracjach. Dlatego biologiczna oczyszczalnia ścieków na Zachodzie to już norma. Mimo, że koszty budowy oczyszczalni są wyższe od tych związanych z budową szamba, to jej eksploatacja jest nieporównywalnie tańsza co sprawia, że przydomowa oczyszczalnia ścieków zwraca się już po niecałych dwóch latach. Eko House – dom w zgodzie z naturą. 2. Przydomowa oczyszczalnia a odległości od granicy działki: wymagane jest zachowanie odległości minimum 2 m od granicy działki sąsiedniej, ciągu pieszego oraz drogi. 3. Przydomowa oczyszczalnia ścieków musi znajdować się w minimalnych odległościach od infrastruktury technicznej: - 1,5 m od wodociągu, - 1,0 m od kabli telefonicznych, W terenach bez dostępu do sieci kanalizacji miejskiej, biologiczna oczyszczalnia przydomowa wydaje się być najrozsądniejszą alternatywą. W odróżnieniu od szamba, nie trzeba jej co miesiąc opróżniać, a przy odpowiednim serwisie i eksploatacji jej żywotność w czasie jest praktycznie nieograniczona. fErzR. Przydomowa oczyszczalnia ścieków z drenażem rozsączającym Zasada działania przydomowych oczyszczalni ścieków opiera się na naturalnych procesach biologicznych, dzięki którym zanieczyszczenia zawarte w ściekach są rozkładane na proste związki mineralne, nieszkodliwe dla środowiska naturalnego. Oczyszczalnie są tak skonstruowane, aby procesy te zachodziły jak najintensywniej. Zobacz, jaki rodzaj przydomowej oczyszczalni ścieków będzie spełniał oczekiwania Twojego gospodarstwa domowego. Autor: A. i M. Sterniccy Najkorzystniejsze warunki do budowy przydomowej oczyszczalni z drenażem rozsączającym są na dużej działce z niskim poziomem wód gruntowych i dobrze przepuszczalnym podłożem Ścieki oczyszczone w przydomowej oczyszczalni ścieków można rozsączać do gruntu lub odprowadzać do rzeki albo rowu melioracyjnego, nie obawiając się ich negatywnego oddziaływania na środowisko. Jest wiele rodzajów oczyszczalni różniących się zastosowaną technologią, a co za tym idzie – konstrukcją, wielkością i stopniem oczyszczania ścieków. We wszystkich niezbędnym elementem jest osadnik wstępny. Do niego w pierwszej kolejności dopływają ścieki z domowej kanalizacji. Zawarte w nich ciała stałe cięższe od wody opadają na dno, gdzie tworzą osad. W warunkach beztlenowych część zanieczyszczeń rozkłada się na substancje rozpuszczalne w wodzie, część na nierozpuszczalne związki mineralne, które pozostają na dnie osadnika. Zobacz także: Przydomowa oczyszczalnia ścieków: na jakiej działce? Przydomowa oczyszczalnia ścieków. Na co zwrócić uwagę wybierając POŚ? Tłuszcze i gazy są wynoszone na powierzchnię i w górnej części osadnika tworzą kożuch. Z osadnika odpływają klarowne ścieki, w których ilość zanieczyszczeń jest do 60% mniejsza niż w świeżych. Są one poddawane dalszemu oczyszczaniu. Drenaż rozsączający Drenaż rozsączający to układ podziemnych perforowanych rur (drenów), którymi ścieki wstępnie oczyszczone w osadniku gnilnym są rozsączane do gruntu. Podczas przesiąkania przez porowaty grunt zachodzą procesy fizyczne, chemiczne i biologiczne powodujące dalsze oczyszczanie ścieków. Dzieje się to w warunkach tlenowych i prowadzi do zmniejszenia zanieczyszczeń w blisko 95%. Aby drenaż rozsączający spełniał swoje zadanie, na działce muszą być odpowiednie warunki: niski poziom wód gruntowych - odległość między dolną ścianką rury drenażowej a maksymalnym poziomem wody gruntowej (waha się on w ciągu roku) nie może być mniejsza niż 1,5 m. dobrze przepuszczalny grunt, który zapewni odpowiednie, nie za szybkie i nie za wolne, przesiąkanie ścieków. Najlepszy jest grunt piaszczysty lub gliniasto-piaszczysty. odpowiednio duża działka - trzeba zachować wymagane odległości między poszczególnymi elementami oczyszczalni, a także minimalne, określone w przepisach, odległości od innych obiektów na działce i działkach sąsiednich. Zobacz, trzy sposoby na przydomową oczyszczalnię ścieków z drenażem rozsączającym Autor: A. i M. Sterniccy Najkorzystniejsze warunki do budowy przydomowej oczyszczalni z drenażem rozsączającym są na dużej działce z niskim poziomem wód gruntowych i dobrze przepuszczalnym podłożem Złoże biologiczne Złoże biologiczne tworzy zgromadzony w zamkniętym zbiorniku naturalny materiał filtracyjny, na przykład skała wulkaniczna, tłuczeń, kamień lub żwir. Mogą to być również specjalne kształtki z tworzywa. Na powierzchni rozwija się błona biologiczna składająca się z mikroorganizmów. Ścieki, które wcześniej zostały podczyszczone w osadniku wstępnym, są doprowadzane do górnej części zbiornika i za pomocą systemu zraszającego rozprowadzane w górnej części złoża biologicznego. Przepływając z góry na dół, kontaktują się z błoną biologiczną i w ten sposób się oczyszczają (mikroorganizmy, które tworzą błonę biologiczną, absorbują zanieczyszczenia i zużywają do potrzeb życiowych rozpuszczone związki organiczne). Ilość zanieczyszczeń zmniejsza się o ponad 95%. Ścieki oczyszczone na złożu biologicznym trafiają najczęściej do rowów melioracyjnych, rzek, a w sprzyjających warunkach (niski poziom wód gruntowych, dobra przepuszczalność gleby) do gruntu. Jeśli zależy nam na podwyższeniu efektywności procesów oczyszczania, za złożem biologicznym można zamontować osadnik wtórny. Zatrzymywane w nim zawiesiny i resztki błony biologicznej są z powrotem przepompowywane do osadnika wstępnego, skąd ponownie trafiają na złoże biologiczne. Procesy zachodzące w oczyszczalni są całkowicie odizolowane od otoczenia i dlatego ani rodzaj gruntu, ani poziom wód gruntowych nie są istotne, a sam zbiornik ze złożem biologicznym nie zajmuje więcej niż kilka metrów kwadratowych. Osad czynny Osad czynny to kłaczkowata zawiesina złożona z mikroorganizmów, które powodują tlenowy rozkład zanieczyszczeń (substancji organicznych) zawartych w ściekach. Jest ona zamknięta w zbiorniku, tak zwanym bioreaktorze, zamontowanym za osadnikiem wstępnym. Czasem bioreaktor składa się z dwóch komór, z których jedna jest osadnikiem wstępnym, a w drugiej znajduje się zawiesina z mikroorganizmów. Aby osad czynny był stale zawieszony w ściekach i miał z nimi jak najlepszy kontakt, poddaje się go napowietrzaniu. Podczas rozkładu zanieczyszczeń zwiększa on swoją objętość, tworząc coraz większe i cięższe kłaczki. Te opadają na dno zbiornika i tam gromadzą się w postaci osadu. Ciecz nadosadowa (oczyszczone ścieki) jest odprowadzana z bioreaktora do wód powierzchniowych lub gruntu przez drenaż rozsączający lub studnię chłonną. W większości oczyszczalni osad z dna bioreaktora jest zawracany do osadnika gnilnego oddzielnym przewodem. Prawidłowe działanie oczyszczalni zapewnia automatyczny zespół zasilająco-sterujący. Powierzchnia potrzebna na bioreaktor to około 6 m2. Zobacz, jaki rodzaj oczyszczalni wybrać, gdy nie można wykonać drenażu rozsączającego Autor: A. i M. Sterniccy W oczyszczalniach ze złożem biologicznym lub z osadem czynnym proces oczyszczania odbywa się w zamkniętych zbiornikach – reaktorach – przy udziale wyselekcjonowanych szczepów bakterii beztlenowych lub mikroorganizmów tworzących na powierzchni specjalnego materiału filtracyjnego błonę biologiczną Roślinna oczyszczalnia ścieków Oczyszczalnie wykorzystujące rośliny opierają się na prostej i niezawodnej technologii. Zapewniają wysoki stopień oczyszczania ścieków (do poziomu II klasy czystości wód), dzięki czemu można nimi na przykład zasilać staw ogrodowy lub nawadniać rośliny. Do tej kategorii można zaliczyć oczyszczalnie z filtrem gruntowo-korzeniowym oraz oczyszczalnie z fitoreaktorem. W oczyszczalniach gruntowo-korzeniowych ścieki podczyszczone w osadniku wstępnym są kierowane na filtr gruntowo-korzeniowy. Tworzy go odpowiednio uzdatniona rodzima gleba porośnięta roślinami typowo wodnymi lub występującymi na terenach podmokłych (najczęściej trzciną). Całość jest umieszczona w wykopie wyłożonym nieprzepuszczalną folią. Korzenie roślin przerastają złoże, udrażniają je i zapewniają stały przepływ ścieków. Jednocześnie umożliwiają dopływ tlenu do głębszych warstw złoża, gdzie mikroorganizmy wykorzystują go do rozkładu substancji organicznych zawartych w ściekach. W procesie oczyszczania biorą udział przede wszystkim mikroorganizmy występujące na złożu filtracyjnym, bezpośredni udział roślin to zaledwie 10-15%. Oczyszczalnię można rozbudowywać. Pierwsze lata jej działania wymagają jednak sporych nakładów pracy – trzeba zadbać o to, aby rośliny się dobrze zakorzeniły. Oczyszczalnie gruntowo-korzeniowe zajmują sporo miejsca. Przyjmuje się, że na jednego mieszkańca potrzeba 5-15 m2 złoża. Należy także zapewnić minimalne wymagane odległości osadnika wstępnego od innych obiektów na działce. Mniej miejsca – około 9 m2, nie licząc osadnika wstępnego – zajmują oczyszczalnie z fitoreaktorem. Jak działają? Ścieki podczyszczone w osadniku wstępnym krążą w kanałach cyrkulacyjnych pod złożem roślinnym. Ich przepływ wymuszają niewielkie pompy mamucie tłoczące powietrze i jednocześnie napowietrzające ścieki. Nadmiar gazów w postaci mikropęcherzyków unosi (powoduje flotację) zawiesiny ku górze w kierunku wielofunkcyjnego złoża biologicznego porośniętego roślinnością. Właśnie cząsteczki zawiesiny flotujące ze ścieków krążących pod złożem biologicznym są pożywieniem dla mikroorganizmów tworzących błonę biologiczną na jego powierzchni. Rozwijają się tu bezkręgowce wodne, które konsumują błonę biologiczną. Dlatego w oczyszczalni nie gromadzi się osad i nie ma problemów z jego usuwaniem. Dynamiczny przepływ cieczy pod złożem powoduje, że nawet zimą, gdy temperatura spada poniżej zera, ścieki w oczyszczalni nigdy nie zamarzają. Zbyt mały lub za duży dopływ ścieków może wprawdzie nieznacznie pogorszyć efekt ich oczyszczania, ale nie zatrzyma procesów zachodzących w fitoreaktorze. Oczyszczone ścieki mogą zasilać ogrodowy staw lub kaskadą spływać do gruntu. Ważne jest to, że jeśli oczyszczalnia pracuje prawidłowo, nie wydzielają się z niej przykre zapachy, więc na co dzień można zapomnieć o tym, co faktycznie zasila oczko wodne. Do budowy przydomowej oczyszczalni ścieków właścicieli posesji powinny zachęcać liczne zalety - długoletnie i niemal bezobsługowe użytkowanie, koszty eksploatacyjne na poziomie 100-400 zł rocznie i krótki czas zwrotu inwestycji, średnio po trzech latach. Z artykułu dowiesz się: Jaka jest zasada działania oczyszczalni ścieków? Co przemawia za montażem przydomowej oczyszczalni? Jakich formalności musimy dopilnować przed przystąpieniem do budowy oczyszczalni ścieków? Na czym polega proces oczyszczalnia ścieków? Jaka jest zasada działania oczyszczalni drenażowej? Jaka jest zasada działania oczyszczalni biologicznej? Jaka jest zasada działania oczyszczalni roślinnej? Zasada działania wszystkich rodzajów przydomowych oczyszczalni ścieków polega na wzbudzeniu wewnątrz instalacji intensywnych, ale naturalnych, procesów biologicznych rozkładających ścieki na proste i nieszkodliwe dla środowiska naturalnego związki mineralne. Wskutek tego przetworzoną substancję można odprowadzać do gruntu, rowu melioracyjnego, albo rzeki, bez narażania ich na skażenie. Jasno z tego wynika, że wszelkie certyfikowane modele do oczyszczania domowych ścieków to urządzenia pożyteczne i ekologiczne. Gdzie najlepiej się sprawdzają? Na pewno w gminach o rozproszonej zabudowie i wszędzie tam, gdzie przyłączenie sieci zbiorczej kanalizacji sanitarnej jest nieopłacalne. Za montażem przydomowej oczyszczalni ścieków, nie szczelnego szamba, przemawia rachunek ekonomiczny, który po porównaniu kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych obu układów zdecydowanie wskazuje przewagę tej pierwszej. A skoro tak, to właściciele patrzący na swoje gospodarstwo domowe w długiej perspektywie, powinni zainteresować się włączeniem oczyszczalni do domowych instalacji oraz, co jest także możliwe w wielu rejonach kraju, dofinansowania takiej inwestycji ze środków gminnych lub unijnych. JAK POSTĘPUJEMY PRZED INWESTYCJĄ W PRZYDOMOWĄ OCZYSZCZALNIĘ ŚCIEKÓW? Najpierw musimy sprawdzić obowiązujące obwarowania prawne i formalne. W Polsce istnieją bowiem miejsca, gdzie lokalne prawo zabrania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (informacje dostępne są w MPZP oraz w urzędzie gminy), np. nie mogą powstać na terenach okresowo zalewanych wodą. Zgodnie z prawem budowa przydomowej oczyszczalni ścieków o wydajności mniejszej niż 7,5 m3 na dobę wymaga jedynie zgłoszenia zamiaru jej wykonania w starostwie powiatowym, a po upływie 21 dni i nie później niż po upływie dwóch lat - rozpoczęcia jej realizacji. Do zgłoszenia trzeba dołączyć szkice i rysunki, mapkę z lokalizacją oczyszczalni, dokument stwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością. Proces budowy należy zakończyć inwentaryzacją powykonawczą oraz zawiadomić o tym ten sam urząd. Wykonanie każdej przydomowej oczyszczalni ścieków wymaga odpowiedniego przygotowania terenu. (fot. J. Werner) Konieczne jest dokładne poznanie warunków glebowych. Pomoże w tym badanie geotechniczne, które określa rodzaj gleby i jej przekrój, a także poziom wód gruntowych. Typ podłoża jest ważny, gdy planuje się wykorzystanie go w drugim etapie oczyszczania ścieków, albo do ich odbioru. Poziom wód gruntowych powinien się znajdować 1,5 m poniżej rur drenarskich. Jeśli wody gruntowe są zbyt wysoko, stosuje się systemy z podniesionym kopcem filtracyjnym i przepompownią. W niektórych przypadkach przeszkodą może być zbyt mała wielkość posesji. Dzieje się tak wtedy, gdy między drenażem i studnią (własną i sąsiadów) nie uda się zachować określonej przepisami odległości 30 m. Odległości od innych obiektów na działce również regulują przepisy prawa, więc należy je poznać. Warto sprawdzić możliwość dofinansowania inwestycji. Od wielu lat koszt inwestycyjny najprostszych oczyszczalni jest niewiele wyższy od kosztu zbudowania typowego szczelnego szamba, a można go zmniejszyć, ubiegając się o dotację ze środków gminnych (w przypadku oczyszczalni ścieków, środki na przeprowadzenie specjalnego programu operacyjnego pozyskują tylko gminy, dlatego planując inwestycję, trzeba dowiedzieć się, czy władze aktualnie realizują tego rodzaju projekt). Szczegółowe informacje znajdują się w miejscowym wydziale ochrony środowiska oraz w Internecie. NA CZYM POLEGA PROCES OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW? ETAPY OCZYSZCZANIA Zanim przystąpimy do wstępnego wyboru typu oczyszczalni, warto dowiedzieć się, na czym polega sam proces. We wszystkich rodzajach urządzeń najpierw następuje etap beztlenowego, potem etap tlenowego oczyszczania ścieków. ETAP I. W jedno- lub wielokomorowym osadniku gnilnym odbywają się procesy biochemiczne, wywołane przez bakterie beztlenowe oraz zjawiska fizyczne. W ich wyniku stała część osadu ulega fermentacji i rozkłada się na proste związki rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne sole mineralne. Po dwóch albo trzech dniach i przejściu przez kosz filtracyjny, płynna część ścieków, nazywana szarą wodą, przepływa do studzienki rozdzielczej. W tym momencie ścieki są oczyszczone w ok. 65%. ETAP II. Po przepłynięciu z osadnika gnilnego, klarowne ścieki poddawane są dalszemu oczyszczaniu w warunkach tlenowych. Wtedy następuje rozkładanie i neutralizowanie zanieczyszczeń groźnych dla środowiska do poziomu 95%. OCZYSZCZALNIE DRENAŻOWE - ZASADA DZIAŁANIA Te najprostsze i najtańsze w budowie i eksploatacji systemy oczyszczające najczęściej projektuje się wszędzie tam, gdzie pozwalają na to warunki glebowe i przestrzenne. Zyskały popularność dzięki prostej konstrukcji, małej awaryjności, niskim kosztom, łatwej obsłudze. Technologia z drenażem rozsączającym wymaga przepuszczalnego gruntu oraz ułożenia w nim rur drenarskich (muszą przebiegać co najmniej 1,5 m powyżej wód gruntowych, ale jednocześnie w warstwie gruntu na głębokości 0,6-1,2 m, bo tam rozwijają się mikroorganizmy niezbędne do działania oczyszczalni). Po wstępnym oczyszczeniu w osadniku gnilnym, ścieki trafiają do studzienki rozdzielczej, z niej do systemu rur drenarskich i do poletka filtracyjnego. Jego wielkość zależy od ilości ścieków i liczby użytkowników. Na jednego mieszkańca przeznacza się ok. 15 m rury z PVC o średnicy 110 mm, którą obsypuje się płukanym żwirem frakcji 16/32 mm. W celu zapewnienia organizmom tlenowym odpowiedniego napowietrzenia, do układu drenów dodaje się kominki napowietrzające. Jeśli działka nie mieści poletka filtracyjnego, oczyszczalnię zaopatruje się w jeden szeroki tunel drenujący, albo szeregowo ustawione pakiety filtrujące. Rozwiązania ze złożem (filtrem) piaskowym albo żwirowym stosuje się na gruncie słaboprzepuszczalnym, albo gdy poziom wód gruntowych jest wysoki. W pierwszym przypadku usuwa się glebę na głębokości 1,5 m i zastępuje piaskiem i/lub żwirem, tworzącymi naturalny filtr. W drugim - buduje się przepompownię ścieków i kopiec filtracyjny, oddzielony od rodzimego podłoża folią. W kopcu układa się filtr piaskowy bądź żwirowy, na nim dreny (mogą być podłączone do różnego rodzaju pakietów filtrujących), uszczelnia całość folią, która chroni przed czynnikami atmosferycznymi. Zaletą jest możliwość wykorzystania oczyszczonych ścieków do podlewania ogrodu. A jaką drogę pokonują szare ścieki? Ze studzienki rozprowadzającej trafiają do drenów rozsączających, z nich do złoża, po czym do drenów zbierających, które kierują je do studni zbiorczej, a potem do odbiornika, skąd produkt końcowy można pobrać i zużyć do celów gospodarczych. Kopiec z oczyszczalnią biologiczną porośnięty sitowiem i pałką wodną może stanowić dekoracyjny element ogrodu. (fot. Archiwum BD) OCZYSZCZALNIE BIOLOGICZNE - ZASADA DZIAŁANIA Ten typ stosuje się w trudniejszych warunkach glebowych, albo na małych działkach - zajmują kilka m2. Lokalizacji nie ogranicza rodzaj gruntu, ani poziom wód gruntowych. Felerem są wysokie koszty inwestycyjne, ponieważ urządzenia mają kompaktową, lecz dość skomplikowaną budowę. Oprócz modeli z osadem czynnym i ze złożem biologicznym, istnieją modele hybrydowe, łączące oba rozwiązania. W technologii z osadem czynnym pierwsza komora zbiornika pełni rolę osadnika wstępnego, w drugiej następuje napowietrzanie, trzecia to osadnik wtórny. Ścieki, podczyszczone w pierwszym osadniku, cyklicznymi porcjami podawane są do komory napowietrzenia, i dalej. Pływające mikroorganizmy (tzw. osad czynny, inaczej kłaczki), które tlenowo rozkładają ścieki na osad i ciecz nadosadową, wydajnie pracują pod warunkiem, że są dotlenione i wymieszane ze ściekami. Zadanie to spełnia urządzenie napowietrzające. Niedotleniony osad opada na dno i jest przepompowywany do osadnika wtórnego w postaci osadu nadmiernego. Inicjuje się proces recyrkulacji (przepływania osadu z dna osadnika wtórnego na początek systemu - do osadnika wstępnego), dzięki czemu część wracającego osadu, powstającego w wyniku procesu sedymentacji, również zostaje rozłożona. Resztę okresowo usuwa się z oczyszczalni. Natomiast ciecz nadosadową, po odprowadzeniu do odbiornika lub studni chłonnej, można wykorzystać do celów gospodarczych. W technologii ze złożem biologicznym ścieki przepływają z osadnika gnilnego do zbiornika z napowietrzonym stałym złożem biologicznym, utworzonym przez np. kamienie, kształtki PVC, siatkę z polietylenu. Na powierzchni złoża rozwija się błona biologiczna bakterii, które odżywiając się związkami zawartymi w ściekach, jednocześnie je oczyszczają. W wyniku wielokrotnego przepływania przez złoże i błonę biogiczną, ścieki zostają oczyszczone i mogą być odprowadzone do gruntu, wód powierzchniowych i urządzeń wodnych. Wadą systemu jest konieczność czyszczenia złoża. Żeby tego uniknąć, do tradycyjnego złoża biologicznego dodaje się złoże zanurzone (tarczowe lub zraszane). Cechuje je stabilność i odporność na zmiany jakościowe, ilościowe i temperaturowe dopływających ścieków. Aby ścieki odpowiednio przepływały i stale kontaktowały się z błoną biologiczną, w oczyszczalni montuje się tarcze i dyski, które obracają się ze stałą prędkością, zapewniając równomierny dopływ ścieków. Natomiast powietrze, dostarczane przez pompy napowietrzające, wymusza jednoczesne obracanie złoża biologicznego. To sprawia, że złoże nie zarasta i nie wymaga okresowego czyszczenia. System nie wymaga także stosowania biopreparatów przez sedes. Ułożenie rur drenarskich na kruszywie ze spadkiem (2-3%), umożliwiającym grawitacyjny spływ ścieków. (fot. J. Werner) OCZYSZCZALNIE ROŚLINNE - ZASADA DZIAŁANIA Ścieki oczyszczane są w złożach glebowo-korzeniowych przez bakterie żyjące w korzeniach roślin. Złoże, oddzielone folią od macierzystego gruntu, składa się z warstw piasku, żwiru, urodzajnego gruntu (sadzi się tam trzcinę, wierzbę). Takie systemy dekorują działkę i uzyskują wysoką sprawność. Umożliwiają wykorzystanie oczyszczonych ścieków do celów gospodarczych lub ozdobnych (tzw. ociek można skierować do studni chłonnej, stawu). Wymagają jednak dużej powierzchni. W zimie, podczas dłuższej przerwy w dostawie ścieków spowodowanej wyjazdem, złoże może zamarznąć. PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ ARTYKUŁ: Co zrobić ze ściekami? Lilianna Jampolska Materiał Partnera Każdego dnia każdego gospodarstwo domowe produkuje pewną ilość ścieków – w zależności od liczebności domowników, litraż tych nieczystości może wynosić od kilkudziesięciu do nawet kilkuset litrów dziennie. Dlatego tak ważne jest sprawne ich utylizowanie. Ciekawą alternatywą do wciąż powszechnie stosowanych szamb są przydomowe oczyszczalnie biologiczne. Czy warto zdecydować się na takie rozwiązanie? Czym jest oczyszczalnia biologiczna? Przydomowa biologiczna oczyszczalnia ścieków to zespół urządzeń, w których nieczystości bytowe wytwarzane z gospodarstwie domowym poddawane są częściowej neutralizacji. Głównym elementem jest zbiornik, który za pomocą rur połączony jest z instalacją kanalizacyjną domu. W zbiorniku tym zachodzą procesy gnilne, w wyniku których nieczystości są rozkładane – osady i tłuszcze są oddzielane od wody, ta zaś odprowadzana jest do gleby, gdzie łączy się z wodą gruntową. Cały proces utylizacji ścieków możliwy jest dzięki żyjącym w zbiornikach szczepom odpowiednio wyselekcjonowanych bakterii. Czy warto? Biologiczna oczyszczalnia ścieków to rozwiązanie dedykowane przede wszystkim domostwom, które znajdują się w znacznym oddaleniu od lokalnej sieci kanalizacyjnej. Standardowo wybieraną alternatywą jest w takich sytuacjach montaż szamba, czyli zwykłego zbiornika, do którego spływają wszystkie nieczystości. Dlaczego warto zdecydować się na własną oczyszczalnię? - Przede wszystkim dlatego, że eksploatacja takiej instalacji jest dużo mniej wymagająca – mówi przedstawiciel firmy MiM – Zwykłe szambo należy wybierać co najmniej raz na dwa tygodnie, niezależnie od stopnia jego zapełnienia. Wynika to z faktu, że po tym okresie ze ścieków zaczynają się wydzielać niebezpieczne związki, między innymi metan. Biologiczną oczyszczalnię również należy oczyszczać z osadów i tłuszczy, jednak ich gromadzenie się jest znacznie wolniejsze – zbiornik oczyszczalni czyścimy raz na kilka miesięcy. A to oznacza po prostu mniejsze koszty życia. Właśnie z powodów finansowych biologiczna oczyszczalnia może być również znacznie lepszym rozwiązaniem od kanalizacji – zamiast wykonywać połączenia z oddaloną siecią, które jest bardzo kosztowne, wystarczy, że na własnej posesji umieścimy odpowiednią infrastrukturę. Warto zwrócić ponadto uwagę na fakt, że biologiczne oczyszczalnie są przyjazne dla środowiska. Odzyskiwana w nich woda jest czysta i trafia z powrotem do naturalnego obiegu, a minimalizując potrzebę oczyszczania zbiornika minimalizujemy również emisję spalin do atmosfery. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy 0 0 0 0 Przeczytaj także

biologiczna oczyszczalnia ścieków jaką najlepsza 2019